Eski bir işkolik ve işkolikliği yüzünden sağlığını kaybetmiş biri olarak bu yazıyı yazıyorum. Kariyer planlarınıza, geleceğe yönelik hedeflerinize ve rüyalarınıza erişmek için “işkolik” olmanıza gerek yok.

İş hayatında yukarı çıkan basamakları belirlediği düşünülen bazı hurafeler vardır: “ Geç saatlere kadar çalış, tatillerde çalış, işleri bitir, fark yarat. İşte en kısa yol budur ” diye.

Kontrolden çıkmayın!

Mustafa, kariyer basamaklarını çıkarken hayatının bazı önemli unsurlarını geride bırakmaktadır. Örneğin, çok iyi bir basketçi olan Mustafa artık çalışmaktan vakit bulamadığını söylemektedir. Sadece ayda bir kendisi gibi iş hayatından bir kaç kişi ile birlikte küçük maçlar yapmaktadır.

Mustafa kariyerinde geldiği nokta konusunda bir yandan da müteşekkirdir. Fakat maliyeti ne olmuştur? Duygusal, fiziksel ve kişisel olarak kariyerine paralel olarak gelişim sağlamış mıdır?

İş ve özel hayatı dengeleyebilmek başarı için en kritik anahtardır. Kariyer yapmak konusunda ısrarlıysanız özel hayatınızı, iş hayatınızın dışında tutmalısınız. Unutmayın her şey bir “ düzenleme ya da planlamadan ” dan ibaret.

Şimdi mevcut durumunuza göz atalım;

Bazılarınız çok çalıştığının farkında bile olmayabilir. Bu yüzden herhangi bir riskte olup olmadığını düşünmez. Şöyle bir düşünün; okurken, yeni mezun olduğunuzda ya da iş hayatınızın başında sosyal hayatınıza ilişkin bir problem yoktu. Hobileriniz ile bir süre daha iş hayatında uğraşabilmiştiniz.

Fakat zamanla kişisel hayat ile profesyonel hayat arasındaki denge profesyonel hayat tarafına doğru kaymaya başlar. Neden? Çünkü siz çok çalışıp iyi işler çıkarttıkça daha çok iş verilir. (Çok çalışana yük vuran çok olur:)

Şimdi isterseniz işkolik olup olmadığınızı kontrol edelim. Aşağıdaki soruların ne kadarına evet diyorsanız o kadar işkoliksiniz demektir;

• İşinizi daha önemli olduğunu düşündüğünüz diğer konuların önüne koyuyor musunuz?
• Çalıştığınız saatler, çalışmadığınız saatlerden çok mu?
• Eve, hafta sonuna ya da tatile iş götürüyor musunuz?
• Yaptığınız iş ile ilgili çok konuşur musunuz?
• Haftada 45 saatten fazla çalışıyor musunuz?
• Hobileriniz para kazanmak üzerine mi?
• Yaptığınız işin tüm sorumluluğunu üzerinize alıyor musunuz?
• Aileniz ya da arkadaşlarınız geç kalmalarınız konusunda şikayetçi mi?
• Daha elinize iş varken yeni işleri alıyor musunuz?
• İşlerin tamamlanma sürelerini küçümseyip daha kısa süreler verip tamamlamak için kendinizi yırtıyor musunuz?
• Sırf sevdiğiniz için işinize gereksiz mesai harcıyor musunuz?
• İş dışında öncelikleri olan insanlara karşı tahammülsüz müsünüz?
• Eğer çok çalışmazsanız, işinizi kaybedeceğinizi ya da hata yapacağınızı düşünüyor musunuz?
• Geleceğe ilişkin sürekli kaygılarınız var mı?
• Her şeyi enerjik ve rekabetçi olarak mı yapıyorsunuz? Arkadaşlarınızla oynadığınız oyunlar dahil.
• Size az çalışmanızı söyleyenlerden rahatsız oluyor musunuz?
• Ailenizle yada arkadaşlarınızla biraz uzun süre geçirdiğinizde kavga ediyor musunuz?
• Araba sürerken, uyurken yada başkaları ile sohbet ederken yine iş düşünüyor musunuz?
• Yemek yerken çalışır ya da okur musunuz?
• Paranın hayatınızdaki problemleri çözeceğine inanır mısınız?

Eğer bu sorulara “ evet ” diyorsanız korkmayın, yalnız değilsiniz. Bende yıllarca bu sorulara yüksek sesle EVET dediğim bir hayatı yaşadım.

Doğru çalışmak şart!

Eğer kendinizi işkolik ya da o yolda biri olarak görüyorsanız yapabileceğiniz çok basit şeyler var. Ailenize ve arkadaşlarınıza vakit ayırın, rahatlamak ve dinlenmek için organizasyonlar yapın (masaj, kaplıca vb.), sadece hafta içi çalışın ve hafta sonunu keyifli şeylerle değerlendirin, bulunduğunuz şehirden sadece hafta sonları bile olsa kaçın (ama dizüstü bilgisayarınız ve cep telefonunuz olmadan mümkünse)

Ya da:

• Hobi edinin. (Yeni bir dil, seramik veya pasta kursu, takı tasarlama ve yapma, koleksiyon vb.)
• Düzenli uyuyun – Her gün aynı saatte yatıp aynı saate kalkın.
• Aileniz ile akşam yemeklerini yiyip, düzenli organizasyonlar yapın (piknik, sinema vb.)
• İş dışında da aktif olun. Düzenli ve sağlıklı yemek yiyip, mutlaka egzersiz yapın (sabahları yarım saat yürüyüş veya hafif koşu, yüzmek vb.)